Wielka radość dla Zakonu Ksiądz prałat Fortunato Frezza, ceremoniarz kościelny Wielkiego Magisterium, |
Witając nominację Ojca Świętego do Kolegium Kardynałów ks. prałata Fortunata Frezzy, ceremoniarza i asystenta duchowego Zakonu Świętego Grobu w Jerozolimie, Wielki Mistrz Zakonu, kardynał Fernando Filoni, Zwierzchnik Generalny, profesor Agostino Borromeo i Generalny Gubernator, Ambasador Leonardo Visconti di Modrone, w imieniu wszystkich członków Wielkiego Magisterium wyrażają swoje najserdeczniejsze gratulacje dla nowego kardynała i radość z powodu jego nominacji. Świadectwo przyjaźni Ambasadora Leonarda Visconti di Modrone, Gubernatora Generalnego Zakonu: „Wielu ucieszy się z nominacji ks. prałata Fortunato Frezzy do Kolegium Kardynalskiego. Ale najbardziej ja. Kiedy zaproponowano mi stanowisko Gubernatora Generalnego Zakonu, długo wahałem się, aby przyjąć tę propozycję, zdając sobie sprawę z mojej nieadekwatności. Ale to on dodawał mi otuchy tym swoim dobrodusznym uśmiechem dobrego wiejskiego proboszcza, uśmiechem, który od razu zjednał mi go także na głębszym poziomie. Przez te lata towarzyszył mi w odwiedzaniu zwierzchnictw potrzebujących pomocy duchowej, zgodził się jechać ze mną do Ziemi Świętej podczas mojej pierwszej pielgrzymki jako Gubernator. Zawsze był mi bliski poprzez swoje rady, nie tylko w Zakonie, ale i poza nim. Bo jest prostym człowiekiem bardzo zrównoważonym i o bystrym dowcipie, także o ogromnej kulturze. Kiedyś, jako zapalony kibic klubu A.S. Roma, zaciągnął mnie nawet na Stadion Olimpijski, żeby obejrzeć mecz piłki nożnej. Lubi też dobre jedzenie i jestem pewien, że nie pogardzi - nawet jako kardynał - przybyciem do mojego wiejskiego domu, jak to robił wielokrotnie w ostatnich latach, będąc witanym z radością przez moją rodzinę, gdyż wnosi pogodę ducha i sympatię”. Biografia przyszłego kardynała Ks. Prałat Fortunato Frezza urodził się w Rzymie 6 lutego 1942 r. W 1966 r., po studiach w niższym seminarium w Bagnoregio i wyższym w Viterbo, przyjął święcenia kapłańskie. W 1967 uzyskał licencjat z teologii na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim, a w 1977 uzyskał dyplom z Pisma Świętego w Papieskim Instytucie Biblijnym w Rzymie na podstawie pracy filologicznej na temat księgi proroka Micheasza. W czasie swojej posługi kapłańskiej pełnił następujące funkcje i posługi: od 1971 do 1984 był proboszczem w Spicciano i jednocześnie wykładowcą Pisma Świętego w różnych instytutach teologicznych: Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim (jako asystent), Seminarium Regionalnym La Quercia Viterbo, różnych Instytutach Nauk Religijnych (Albano, Civita Castellana, Viterbo), Międzynarodowym Studiumm Teologiczny Giuseppini del Murialdo w Viterbo i u salezjanów w Ziemi Świętej. W 1983 r. był zatrudniony w Sekretariacie Generalnym Synodu Biskupów, a od 1997 do 2014 r. był jego podsekretarzem. W 1999 został mianowany Prałatem Honorowym Jego Świątobliwości. W 2013 r. został mianowany Kanonikiem Papieskiej Bazyliki św. Piotra w Watykanie, a w 2022 r. został Szambelanem Kapituły św. Piotra w Watykanie. Pełnił również funkcję duchowego asystenta dla personelu w Dyrekcji Zdrowia i Higieny w Watykanie; był asystentem duchowym kilku klasztorów mniszek; kapelanem drużyny piłkarskiej A.S. Roma. Jego publikacje bibliograficzne liczą obecnie 123 tytuły, zwłaszcza z dziedziny biblijnej. (maj 2022) /Na podstawie Home page Grand Magisterium OESSH/ |