Fragmenty tekstu wystąpienia Gubernatora Generalnego podczas spotkania Wielkiego Magisterium w dniu 16 kwietnia br.
Zakon przeżywa moment wielkiej witalności, który kontrastuje z dramatyczną sytuacją w Ziemi Świętej. Nigdy w ostatnich latach Ziemia Jezusa nie była skonfrontowana z tak wielką przemocą. Nie będę tutaj opisywał sytuacji w Gazie, na Zachodnim Brzegu, w Miejscach Świętych, o których codziennie czytamy w gazetach i które widzimy w telewizji. Chciałbym tylko dodać, że podczas pielgrzymki, którą odbyłem od 28.12.2023 r. do 3.01.2024 r. z Kardynałem Wielkim Mistrzem, byłem pod silnym wrażeniem serii chwil, których doświadczyłem, a których nawet opisy w gazetach i obrazy telewizyjne nie są w stanie oddać. Najbardziej surrealistyczne z tych momentów to spacer wzdłuż Via Dolorosa w Jerozolimie, od Bramy Lwów do Bazyliki Grobu Pańskiego, bez spotkania żywej duszy oraz wejście do Groty Narodzenia Pańskiego w Betlejem przy całkowitym braku pielgrzymów, a także Msza Święta celebrowana przez Kardynała Wielkiego Mistrza przy Grobie Pańskim przy obecności tylko zakonników opiekujących się tym świętym miejscem. Do narracji o okrucieństwach popełnionych na niewinnych ludziach dołączyły znaczące wrażenia, przemoc, która pozostawi ślady w przyszłych pokoleniach.
Zakon Grobu Świętego w Jerozolimie jest świadomy, że znajduje się na pierwszej linii frontu w dziele solidarności z tymi ludźmi i spontanicznie po raz kolejny pokazał wielką hojność swoich członków.
Z niecierpliwością czekamy na wysiłki na rzecz pokoju i intensyfikujemy nasze zaangażowanie, wzmocnione naszą wiarą.
Mamy nowy projekt Regulaminu, obecnie analizowany przez wszystkie zwierzchnictwa, który może być jeszcze dopracowany, ale jest podstawą do skoordynowanej i jednolitej pracy. Mamy książkę o duchowości, przetłumaczoną na wiele języków. Mamy pełną akceptację nowych rytuałów, które po pewnej niepewności obowiązują teraz w każdym zakątku świata. Otworzyliśmy drzwi do Zakonu dla nowych krajów z Afryki, Ameryki Łacińskiej i regionu Azji i Pacyfiku.
Pomimo konsekwencji COVID-u, dzięki starannemu zarządzaniu zasobami, zamknęliśmy rok 2023 z niewielką nadwyżką budżetową, co pozwoliło nam potwierdzić mądrość tego aktu odwagi, którego dokonaliśmy jesienią, zwiększając zobowiązanie do comiesięcznej wiążącej składki na rzecz Patriarchatu Łacińskiego z 759 000 do 951 000 dolarów.
Wszystko to było możliwe dzięki impulsowi nadanemu nam przez Kardynała Wielkiego Mistrza, dzięki życzliwości, z jaką zachęca nas do codziennej pracy, dzięki harmonii i współpracy między nami wszystkimi, członkami Wielkiego Magisterium, dzięki konstruktywnemu i owocnemu wkładowi wicegubernatorów, kanclerza, skarbnika, a przede wszystkim dzięki sile płynącej z przekonania, że jesteśmy na właściwej drodze.
Obecnie przygotowujemy się do przyszłorocznego Jubileuszu, na który otrzymaliśmy już wiele zgłoszeń.
Oczywiście nie brakuje problemów: zasoby są zawsze niewystarczające w porównaniu z potrzebami, średnia wieku członków jest zbyt wysoka, udzial kobiet jest nadal zbyt maly; istnieją trudności w rekrutacji młodych ludzi, nieporozumienia co do naszej roli w niektórych sferach kościelnych, nie wspominając o problemach, które dotykają cały Kościół katolicki, nie mówiąc o całej ludzkości w świecie, którego coraz bardziej przyciągają wartości materialne.
Ale idziemy naprzód. W naszym programie nie ma pustych kart.
Ufamy w opiekę Najświętszej Maryi Panny, Królowej Palestyny, do której codziennie kierujemy modlitwę o pokój w Ziemi Świętej podczas modlitwy Anioł Pański lub Regina Coeli, a także we wsparcie Ojca Świętego, który przyjął nas i zachęcił podczas ostatniej Konsulty.
/Wystąpienie przeslane przez e-mail do Zwierzchników/