Z wielką przyjemnością rozpoczynam tę posługę wśród was, drodzy członkowie Zakonu Rycerskiego Świętego Grobu w Jerozolimie, przez Kącik Wielkiego Mistrza. Częstotliwość tej kolumny będzie odpowiadać zainteresowaniom, jakie może wzbudzić. Ponadto, kiedy piszę o rozpoczęciu inicjatywy, moim celem jest nawiązanie z wami dialogu, aby lepiej pomóc Zakonowi w realizacji celów, które proponuje i które zostały nam powierzone przez Ojca Świętego.

Czasami otrzymuję prośbę od członków naszego Zakonu do wysłuchania relacji lub udzielenia odpowiedzi na listy opisujące różne trudne sytuacje występujące w Delegaturach, Sekcjach lub Zwierzchnictwach w ich relacjach z innymi Kawalerami i Damami.

Jak wszystkie inne wspólnoty, Zakon nie jest odporny na wyzwania związane z relacjami międzyludzkimi, a wezwanie do wzrastania w dzieleniu się, szacunku i braterstwie jest zawsze aktualne, ponieważ leży u podstaw tożsamości każdego Kawalera i każdej Damy.

Jak przypomina nam ewangelista Jan: „Jeśliby ktoś mówił: «Miłuję Boga», a brata swego nienawidził, jest kłamcą, albowiem kto nie miłuje brata swego, którego widzi, nie może miłować Boga, którego nie widzi.” (1J 4,20). Jako członkowie Zakonu Grobu Świętego koncentrujemy się z pewnością na Ziemi Świętej, ale nasze zaangażowanie zaczyna się od tych, których widzimy i mamy wokół nas, zwłaszcza naszych braci i sióstr.

Istnieje ryzyko, że czasami, po okresie radości i wewnętrznej satysfakcji z dokonanego wyboru życiowego, wygasają nawet najszlachetniejsze uczucia i ideały, a najżywszy duchowy zapał i charyzma giną; zapomina się  o motywacch wyboru i działalności charytatywnej. Dlaczego to się zdarza?

Często uświadamiałem sobie, że nie chodzi o wzniosłość, ale o zazdrość, zawiść i pochopną ocenę drugiego. Błędy te są możliwe, a Jezus ostrzegał nas przed nimi: „Z wnętrza bowiem, z serca ludzkiego pochodzą złe myśli, nierząd, kradzieże, zabójstwa,  cudzołóstwa, chciwość, przewrotność, podstęp, wyuzdanie, zazdrość, obelgi, pycha, głupota. ”(Mk 7,21-22).

Wielki Post jest czasem oczyszczenia i musimy zacząć od naszego wnętrza i relacji z najbliższymi; musimy pozwolić, aby nasze życie, dzielenie się i braterstwo w naszych Zwierzchnictwach odzwierciedlało nasz wybór, by jako mężczyźni i kobiety - Kawalerowie i Damy Świętego Grobu, w swoim zyciu iść za Jezusem.

Dlatego zachęcam was, aby osobiście zawierzyć - zwłaszcza w tym trudnym czasie życia Kościoła - racji, zrozumieniu i, w razie potrzeby, przebaczeniu, abyśmy mogli osobiście i wspólnotowo odnowieni, przybyć na wielką uroczystość Wielkanocy.

Fernando kardynał Filoni

Z „Kącika Wielkiego Mistrza” (marzec 2022)

ej