ZAKON RYCERSKI ŚWIĘTEGO GROBU W JEROZOLIMIE

 

STATUT

 

ZATWIERDZONY PRZEZ PAPIEŻA FRANCISZKA

W DNIU 11 MAJA 2020

 

Watykan, 13 maja 2020
Sekretariat Stanu
Wydział Spraw Ogólnych
N. 490.780

 

Przewielebny Eminencjo,

            pragnę nawiązać do ważnego pisma N. 287/2020 (N. ref. EOB/TC) z dnia 28 lutego 2020, wraz z którym został przesłany przez Waszą Eminencję do Sekretariatu Stanu projekt nowego Statutu Zakonu Rycerskiego Świętego Grobu w Jerozolimie.

            Cieszę się, że w tej sprawie mogę zakomunikować Waszej Eminencji, że Ojciec Święty, na Audiencji udzielonej mi w dniu 11 maja 2020, życzliwie udzielił Swojej aprobaty.

            Przekazując tę wiadomość, chętnie korzystam z okazji, aby przekazać Waszej Eminencji wyrazy głębokiego szacunku.

                                                                                              Kardynał Pietro Parolin

                                                                                              Sekretarz Stanu

 

 

-------------------------------------------------------

Do Jego Eminencji
Księdza Kardynała Fernando FILONI
Wielkiego Mistrza Zakonu Rycerskiego
Świętego Grobu w Jerozolimie
WATYKAN
(z załącznikiem)

 

 

 

 

 

 

 

 

ZAKON RYCERSKI ŚWIĘTEGO GROBU W JEROZOLIMIE

STATUT

 

SPIS TREŚCI

 

WPROWADZENIE

 

ROZDZIAŁ I

INSTYTUCJA

Art. 1 – Misja 

Art. 2 – Charakter

Art.3 – Siedziba 

ROZDZIAŁ II

CHARAKTERYSTYKA

 Art. 4 –Zadania

ROZDZIAŁ III

ORGANIZACJA I ZARZĄD CENTRALNY

Art. 5 – Kardynał Wielki Mistrz

Art. 6 – Patriarcha Wielki Przeor 

Art. 8 – Wielkie Magisterium

Art. 9 – Zwierzchnik Generalny

Art. 10 – Przewodnictwo Wielkiego Magisterium 

Art. 11 – Gubernator Generalny 

Art. 12 – Wice Gubernatorzy Generalni 

Art. 13 – Kanclerz Zakonu

Art. 14 – Skarbnik Zakonu

Art. 15 – Ceremoniarz i Opiekun Duchowy Zakonu

Art. 16 – Pozostali Dostojnicy

Art. 17 – Konsulta 

Art. 18 – Komisja Duchowa

Art. 19 – Komisja Ekonomiczna 

Art. 20 – Komisja do spraw Ziemi Świętej 

Art. 21 – Komisja do spraw Nominacji

Art. 22 – Komisje tymczasowe 

Art. 23 – Konsultanci 

Art. 24 – Budżet i Sprawozdania Finansowe Zakonu

ROZDZIAŁ IV

ORGANIZACJA I ZARZĄDZANIE POZA SIEDZIBĄ ZAKONU

Art. 25 – Zwierzchnictwa i Delegatury Magistralne 

Art. 26 – Zwierzchnicy 

Art. 27 – Wielki Przeor Zwierzchnictwa

Art. 28 – Rada Zwierzchnictwa 

Art. 29 – Kanclerz Zwierzchnictwa 

Art. 30 – Skarbnik Zwierzchnictwa 

Art. 31 – Sekretarz Zwierzchnictwa 

Art. 32 – Pozostali członkowie Rady Zwierzchnictwa 

Art. 33 – Sekcje i Delegatury Lokalne 

ROZDZIAŁ V

CZŁONKOWIE

Art. 34 – Kandydowanie do przyjęcia 

Art. 35 – Przyjęcia i rezygnacje 

Art. 36 – Obowiązki 

Art. 37 – Dobra duchowe 

Art. 38 – Promocje

Art. 39 – Środki dyscyplinarne 

ROZDZIAŁ VI

ZASADY OGÓLNE

Art. 40 – Okres pełnienia obowiązków i dobrowolność służby 

Art. 41 – Przywileje i wyróżnienia 

Art. 42 – Insygnia

Art. 43 – Regulamin Generalny 

Art. 44 – Postanowienia końcowe 

.

 

WPROWADZENIE

Zakon Rycerski Świętego Grobu w Jerozolimie, którego pochodzenie sięga dawnych wieków, ma swoje historyczne korzenie w instytucji Kanoników Regularnych Stróżów Grobu Świętego oraz nawiązuje do zwyczaju powszechnego w minionych wiekach wśród dzielnych mężów, którym zwyczajowo nadawano tytuł rycerski przy grobie Chrystusa. Zwyczaj ten został ujednolicony i wzbogacony poprzez przywileje nadawane przez Papieży sprawujących osobiście, w pewnym okresie, funkcje Wielkiego Mistrza Zakonu. Zakon cieszy się szczególnie życzliwą opieką Stolicy Apostolskiej ze względu na więzi historyczne, prawne i religijne, które go z nią łączą.  Historia Zakonu, jego cele, struktura i duchowość nadają mu unikalne cechy instytucjonalne.

Chociaż członkostwo w Zakonie dotyczy przede wszystkim wiernych świeckich, jest on również otwarty dla osób duchownych, zwłaszcza dla zaangażowanych w działania na rzecz rozwoju i postępu duchowego wszystkich jego członków. Zakon przywiązuje ogromną wagę do powołania do świętości każdego chrześcijanina i aspiruje do bycia narzędziem rozwoju i pogłębiania osobistego uświęcenia, a także środowiskiem, w którym wiara jest praktykowana i przeżywana we wszystkich jej aspektach.

Poprzez swoją strukturę i działalność Zakon uczestniczy bezpośrednio w staraniach Papieża dotyczących miejsc i instytucji katolickich w Ziemi Świętej. Jego cele wynikają z nauki Kościoła i związane są z ideą miłosierdzia, apostolatu i służby na rzecz godności człowieka, właściwymi Kościołowi Katolickiemu. W szczególności więź z Jerozolimą i charakter Zakonu, wymaga odpowiedzialności za Święte Miejsca (por. Ga 4,26).

Święty Grób jest bowiem symbolem wspólnej męki z Jezusem i karmi nadzieję jaką pokładamy w Zmartwychwstaniu (por. Flp 3,10-11).

 

ROZDZIAŁ I

INSTYTUCJA

 

Artykuł 1

Misja

 

Szczególną misją powierzoną Zakonowi Rycerskiemu Świętego Grobu w Jerozolimie  przez Ojca Świętego jest utrzymywanie we wspólnocie kościelnej troski o Ziemię Jezusa i wspieranie na niej Kościoła Katolickiego i obecności chrześcijańskiej.

Zakon swoim członkom stawia za cel praktykę cnót ewangelicznych.

Artykuł 2

Charakter

 

• 1. Zakon posiada osobowość prawną w porządku kanonicznym, zgodnie z decyzją zawartą w Liście Apostolskim Papieża Piusa XII z dnia 14 września 1949 roku i Papieża Świętego Jana XXIII z dnia 8 grudnia 1962 roku, a także osobowość prawną prawa Watykanu zgodnie z reskryptem Papieża, Świętego Jana Pawła II z dnia 1 lutego 1996 roku. Ze względu na swoją działalność Zakon funkcjonuje jako centralny organ Kościoła Katolickiego, zgodnie z art. 11 Traktatu Laterańskiego z 11 lutego 1929 roku.

• 2. Ze względu na swój charakter oraz ściśle religijne i charytatywne cele, Zakonowi jest obcy jakikolwiek ruch lub przejaw poglądów o charakterze politycznym. Członkowie Zakonu nie mogą uczestniczyć w działaniach organów, organizacji i stowarzyszeń, których charakter, cele i programy są sprzeczne z doktryną i nauką Kościoła Katolickiego ani należeć do zakonów i organizacji o rzekomo rycerskim charakterze, nie uznawanych przez Stolicę Apostolską lub suwerenne państwa.

• 3. Aby prowadzić działalność instytucjonalną, zgodnie z przepisami prawa kanonicznego i szczegółowymi przepisami Stolicy Apostolskiej, a także postanowieniami niniejszego Statutu i Regulaminu Generalnego, Zakon korzysta ze spuścizny, którą stanowią fundusze zgromadzone przez organy centralne, krajowe lub lokalne, poprzez wkład finansowy swoich członków, wszelkie dobrowolne darowizny, a także dochody pochodzące z zarządzania finansami oraz majątkiem ruchomym i nieruchomym.

Artykuł 3

Siedziba

 Zakon ma swoją siedzibę prawną na terenie Państwa Watykańskiego i swoją działalność prowadzi na terenie Klasztoru znajdującego się przy Kościele Świętego Onufrego na Janikulum, zgodnie z motu proprio Papieża Piusa XII z 15 sierpnia 1945 roku.

 

ROZDZIAŁ II

CHARAKTERYSTYKA

 

Artykuł 4

Zadania

Zakon Rycerski Świętego Grobu w Jerozolimie, w ramach swoich kompetencji, pragnie wspierać:

1. Wyrzeczenie się samego siebie poprzez samodyscyplinę, świadectwo wiary i oddania wszelkiemu dobru. To zadanie wymaga pielęgnowania wewnętrznej postawy zachowania dystansu, pragnienia podporządkowania interesów osobistych potrzebom innych i dobru wspólnemu oraz szczególnej hojności w wykorzystaniu własnych zasobów materialnych i duchowych, swoich talentów, wpływów, własnego czasu i energii do działań na korzyść bliźniego.

2. Szczodrość na mocy mandatu udzielonego Zakonowi, który wymaga od swoich członków troski, by udzielać pomocy osobom najbardziej potrzebującym i zaniedbanym, a zwłaszcza okazywania solidarności z mieszkańcami Ziemi Świętej.  Dotyczy to wsparcia materialnego, moralnego i duchowego okazywanego potrzebującym i tym, którzy nie mają możliwości, aby ich głos został usłyszany lub którzy są pozbawieni środków do tego, by bronić siebie i swoich praw.

3. Odwagę w walce o sprawiedliwość i pokój. Praktykowanie tej cnoty obejmuje podjęcie inicjatyw w dziedzinie kształcenia na wszystkich poziomach i wolę zapewnienia wszelkiego możliwego wsparcia dla działań zmierzających do uznania i poszanowania godności i praw człowieka, w szczególności wolności religijnej i wyznaniowej oraz równości wobec prawa,
a także należyte bezpieczeństwo życia wszystkich mieszkańców Ziemi Świętej.

4. Solidarność przez modlitwę i hojną pomoc członków Zakonu. Wyraża się ona głównie poprzez wsparcie Łacińskiego Patriarchatu Jerozolimy i przyczynia się do wspierania instytucji religijnych, charytatywnych, edukacyjnych, kulturalnych i społecznych, a także działań Kościoła Katolickiego podejmowanych w Ziemi Świętej.

Zakon współpracuje z Kościołami partykularnymi, w których jest obecny.

5. Troskę o chrześcijańską obecność w Ziemi Świętej; to zadanie obejmuje również obronę Kościoła miejscowego, a także wnoszenie wkładu finansowego na rzecz Miejsc Świętych, symboli trwania i ciągłości wspólnot chrześcijańskich. To zadanie obejmuje także stałą modlitwę i działania, które mają na celu wspieranie wzajemnego zrozumienia między narodami, dialogu, przebaczenia, pojednania i innych podstawowych wartości, które są przesłankami niezbędnymi do pokojowego współistnienia wszystkich ludów w Ziemi Świętej.

6. Zaangażowanie członków Zakonu. Obejmuje obowiązek aktywnego włączenia się oraz entuzjastycznego, hojnego uczestnictwa w działalności charytatywnej, ewangelizacyjnej
i ekumenicznej, prowadzonej przez konkretne Kościoły objęte opieką członków Zakonu. Członkowie muszą mieć świadomość duchowego i kościelnego znaczenia swojej przynależności do Zakonu oraz dawać świadectwo więzi nie tylko z Kościołem powszechnym i Ziemią Świętą, ale także ze swoimi diecezjami i parafiami.

7. Współpraca z innymi organami i organizacjami religijnymi lub świeckimi, które mają wspólne z Zakonem cele i realizują podobne zadania w Ziemi Świętej. Członkowie Zakonu starają się zwrócić uwagę katolików, chrześcijan, przedstawicieli innych wyznań i ludzi dobrej woli na całym świecie, na akty czynienia dobra w Ziemi Świętej, w które zaangażowany jest Zakon, a także na promowanie jedności między chrześcijanami, wzajemnego zrozumienia
i współpracy pomiędzy przedstawicielami różnych religii.

ROZDZIAŁ III

ORGANIZACJA I ZARZĄD CENTRALNY

 

Artykuł 5

Kardynał Wielki Mistrz

 

• 1. Powołanie. Wielkiego Mistrza mianuje Papież spośród Kardynałów Świętego Kościoła Rzymskiego. Czas trwania jego mandatu ustala Ojciec Święty.

• 2. Zadania. Kardynał Wielki Mistrz, wspomagany przez Wielkie Magisterium i jego Prezydium, rządzi i kieruje Zakonem, sprawując swoją władzę w duchu służby zgodnie
  z przepisami Prawa Kanonicznego, Statutu i Regulaminu Generalnego Zakonu. Kardynał Wielki Mistrz reprezentuje Zakon przed Stolicą Apostolską i wszelkimi władzami kościelnymi oraz świeckimi, na poziomie międzynarodowym, krajowym i lokalnym.

• 3. Delegacja. Kardynał Wielki Mistrz może przekazać organom przewidzianym w Statucie, poszczególnym członkom Wielkiego Magisterium, Zwierzchnikom, Delegatom Magistralnym lub innym członkom Zakonu, obowiązek działania w jego imieniu i na jego rzecz przy rozwiązywaniu określonych problemów, załatwiania konkretnych spraw, podczas wydarzeń oraz w innych przypadkach.

• 4. Wyłączne kompetencje. Do kompetencji Kardynała Wielkiego Mistrza, po wysłuchaniu opinii Wielkiego Magisterium lub jego Prezydium, należy zatwierdzenie wyboru zewnętrznych, niezależnych audytorów, wydanie zezwolenia na przeniesienie własności lub wydanie innych postanowień dotyczących gruntów, budynków lub innych dóbr majątkowych należących do Zakonu oraz wydanie zgody, w szczególnych przypadkach, na najem, nabycie lub poniesienie przez Zakon wydatków związanych z nieruchomościami, których wartość przekracza kwotę okresowo ustalaną na piśmie.

Artykuł 6

 Wielki Przeor

• 1. Powołanie. Łaciński Patriarcha Jerozolimy jest z urzędu Wielkim Przeorem Zakonu
  i najwyższym kościelnym dostojnikiem Zakonu po Kardynale Wielkim Mistrzu. Jeśli rządy Patriarchatu powierzone są Administratorowi Apostolskiemu, wtedy on jest Wielkim Przeorem pro-tempore.

• 2. Zadania. Wielki Przeor wykonuje niektóre prerogatywy należące do Kardynała Wielkiego Mistrza na podstawie postanowień Statutu i Regulaminu Generalnego. Wielki Przeor okresowo zdaje sprawozdanie Kardynałowi Wielkiemu Mistrzowi i Wielkiemu Magisterium, dotyczące duszpasterskich potrzeb Patriarchatu Łacińskiego.

 

Artykuł 7

Asesor

 

• 1. Powołanie. Asesor jest Biskupem mianowanym przez Kardynała Wielkiego Mistrza za aprobatą Papieża. Pełni funkcję aż do momentu powołania kolejnego Kardynała Wielkiego Mistrza.

• 2. Zadania. Asesor pomaga Kardynałowi Wielkiemu Mistrzowi, Zwierzchnikowi Generalnemu i Gubernatorowi Generalnemu. Jest zobowiązany konsultować z Kardynałem Wielkim Mistrzem ważne decyzje dotyczące życia i działalności Zakonu. Na zaproszenie Kardynała Wielkiego Mistrza bierze udział w niektórych wydarzeniach.

• 3. Zastępstwo. W przypadku śmierci, rezygnacji, niezdolności do działania lub przedłużającej się nieobecności Kardynała Wielkiego Mistrza, Asesor tymczasowo wykonuje jego prerogatywy.

Artykuł 8

Wielkie Magisterium

• 1. Funkcje. Wielkie Magisterium pomaga Kardynałowi Wielkiemu Mistrzowi w zarządzaniu Zakonem i jest odpowiedzialne za kierowanie nim i prowadzoną przez niego działalność
  w zgodzie z postanowieniami Statutu i Regulaminu Generalnego Zakonu.

• 2. Członkowie. Kardynał Wielki Mistrz, po uprzedniej konsultacji z Prezydium Wielkiego Magisterium, może mianować na członków Wielkiego Magisterium maksymalnie dwunastu członków Zakonu, z których przynajmniej trzy czwarte musi być osobami świeckimi. Ponadto członkami Wielkiego Magisterium z urzędu są:

a) Asesor

b) Zwierzchnik Generalny

c) Gubernator Generalny

d) Wice Gubernatorzy Generalni

e) Kanclerz Zakonu

f) Skarbnik Zakonu

g) Ceremoniarz i Asystent Duchowy Zakonu

• 3. Wyłączenia. Aby uniknąć ewentualnego konfliktu interesów, członkami Wielkiego Magisterium nie mogą zostać mianowani: Wielki Przeor Zakonu, Zwierzchnicy, Delegaci Magistralni, Wielcy Przeorowie Zwierzchnictw oraz przeorowie Delegatur Magistralnych.

• 4. Zebrania. Kardynał Wielki Mistrz zwołuje i przewodniczy wszystkim zebraniom Wielkiego Magisterium i zatwierdza porządek obrad zaproponowany przez jego Prezydium; Gubernator Generalny prowadzi zebrania. Wielkie Magisterium musi być zwołane przez Kardynała Wielkiego Mistrza co najmniej dwa razy w roku, a także zawsze wtedy, gdy uzna on to za stosowne.

• 5.Wyłączne kompetencje. Wielkie Magisterium jest kolegialnie odpowiedzialne za zatwierdzanie rocznego budżetu Zakonu, a także za przegląd i zatwierdzanie bilansów oraz raporty audytorów. Ponadto sporządza i publikuje roczne sprawozdanie ze swojej działalności i finansów dla Zwierzchników.

Artykuł 9

Zwierzchnik Generalny

 

• 1. Powołanie. Jeśli wymagają tego szczególne okoliczności, Wielki Mistrz ma prawo, według własnego uznania, mianować Zwierzchnika Generalnego wybranego spośród świeckich członków Zakonu.

• 2. Zadania. Zwierzchnik Generalny reprezentuje Kardynała Wielkiego Mistrza podczas wydarzeń dotyczących Zakonu lub gdy jest przez niego delegowany; wykonuje także inne zadania, które Kardynał Wielki Mistrz uzna za stosowne mu powierzyć.

 

 

Artykuł 10

Przewodnictwo Wielkiego Magisterium

 

• 1. Zadania. Prezydium Wielkiego Magisterium jest organem wykonawczym Wielkiego Magisterium i w przerwach między spotkaniami Wielkiego Magisterium sprawuje władzę
  i pełni jego obowiązki, z wyjątkiem spraw podlegających wyłącznej kompetencji Wielkiego Magisterium, zgodnie z art. 8. Wspomaga Gubernatora Generalnego w bieżącym kierowaniu Zakonem oraz w zapewnieniu nienaruszalności jego funduszy rezerwowych, zgodnie z postanowieniami Statutu i Regulaminu Generalnego Zakonu. Wykonuje także inne zadania, które Kardynał Wielki Mistrz uzna za stosowne jemu powierzyć.

• 2. Członkowie. Kardynał Wielki Mistrz, po uprzedniej konsultacji z Gubernatorem Generalnym, może powołać w skład Prezydium Wielkiego Magisterium osoby inne, niż te będące jego członkami z urzędu, tj.:

a) Gubernator Generalny

b) Wice Gubernatorzy Generalni

c) Kanclerz Zakonu

d) Skarbnik Zakonu

• 3. Zebrania. Gubernator Generalny zwołuje i przewodniczy posiedzeniom Prezydium Wielkiego Magisterium oraz decyduje o ich porządku obrad. Prezydium Wielkiego Magisterium zwoływane jest przez Gubernatora Generalnego, wtedy, gdy uzna on to za konieczne lub na wniosek większości jego członków.

Artykuł 11

Gubernator Generalny

• 1. Powołanie. Gubernator Generalny jest mianowany przez Kardynała Wielkiego Mistrza spośród świeckich członków Zakonu, na okres czterech lat, który może zostać przedłużony.

• 2. Zadania. Gubernator Generalny jest głównym administratorem Zakonu i odpowiada za kierowanie nim oraz zarządzanie finansowo-gospodarcze, pod nadzorem Kardynała Wielkiego Mistrza. Gubernator Generalny nadzoruje działalność członków Wielkiego Magisterium, jego Prezydium, Konsulty i Komisji Zakonu. Ponadto analizuje i przedstawia Kardynałowi Wielkiemu Mistrzowi potrzeby i działania Zakonu w Ziemi Świętej; wydaje dyspozycje Zwierzchnictwom i Delegaturom Magistralnym i zapewnia zaspokojenie ich ewentualnych potrzeb; gwarantuje przestrzeganie Statutu i Regulaminu Generalnego Zakonu oraz postanowień organów statutowych Wielkiego Magisterium; reprezentuje Zakon przed organami prawa.

Artykuł 12

Wice Gubernatorzy Generalni

 1. Powołanie. Wice Gubernatorów Generalnych, spośród świeckich członków Zakonu, mianuje Kardynał Wielki Mistrz, w porozumieniu z Gubernatorem Generalnym.

• 2. Zadania. Wice Gubernatorzy Generalni są odpowiedzialni za wspieranie Gubernatora Generalnego w zarządzaniu i ogólnym administrowaniu Zakonem, w zakresie im powierzonym. Mogą również zostać powierzone im zadania związane z koordynowaniem
  i nadzorowaniem działań zespołów regionalnych lub specjalnych Zwierzchnictw i Delegatur Magistralnych

• 3. Zastępstwo. W razie potrzeby, Wice Gubernator Generalny z najdłuższym stażem, może zostać wezwany do zastąpienia Gubernatora Generalnego.

Artykuł 13

Kanclerz Zakonu

• 1. Powołanie. Kanclerza Zakonu, spośród świeckich członków Zakonu, mianuje Kardynał Wielki Mistrz w porozumieniu z Gubernatorem Generalnym.

• 2. Zadania. Kanclerz jest sekretarzem Wielkiego Magisterium, jego Prezydium oraz Konsulty; gwarantuje, że ​​wszystkie akty od nich pochodzące są gromadzone, przekazywane
  i przechowywane w archiwach. Do jego zadań należy ocena i opracowywanie wniosków
  o przyjęcie do Zakonu oraz promocje, zgodnie ze Statutem i Regulaminem Generalnym Zakonu. Koordynuje działania komunikacyjne i publikacje Wielkiego Magisterium Zakonu.

Artykuł 14

Skarbnik Zakonu

• 1. Powołanie. Skarbnik Zakonu jest mianowany przez Kardynała Wielkiego Mistrza,
  w porozumienie z Gubernatorem Generalnym, spośród świeckich członków Zakonu.

• 2. Zadania. Skarbnik jest strażnikiem spuścizny Zakonu i czuwa nad finansowym
  i ekonomicznym zarządzaniem nią, w zgodzie z przepisami prawa kanonicznego, Statutu
  i Regulaminu Generalnego, a także zgodnie ze szczegółowymi dyrektywami organów statutowych.

Do zadań Skarbnika należy: zwykłe zarządzanie majątkiem Zakonu we współpracy z Komisją Finansową i przygotowywanie rocznego budżetu Zakonu, zarządzanie zasobami ekonomicznymi i finansowymi zgodnie z prognozami wydatków oraz przygotowanie stosownych raportów.

 Artykuł 15

Ceremoniarz i Opiekun Duchowy Zakonu

• 1. Powołanie. Ceremoniarza i Opiekuna Duchowego Zakonu powołuje Kardynał Wielki Mistrz, w porozumieniu z Gubernatorem Generalnym, spośród członków Zakonu pochodzących ze stanu duchownego.

• 2. Zadania. Ceremoniarz i Opiekun Duchowy wspiera Kardynała Wielkiego Mistrza
  w kierownictwie duchowym i w organizacji ceremonii Zakonu. Jego zadaniem jest informowanie Kardynała Wielkiego Mistrza i Gubernatora Generalnego o wszystkich sprawach związanych z rozwojem duchowym Zakonu, ze zwróceniem uwagi na mogące pojawić się problemy oraz sporządzanie ewentualnego przeglądu publikacji dotyczących liturgii i ceremoniału.

Artykuł 16

Pozostali Dostojnicy

Kardynał Wielki Mistrz w porozumieniu z Gubernatorem Generalnym może, na określony czas, mianować innych Dostojników w celu wykonania konkretnych zadań.

Artykuł 17

Konsulta

 

• 1. Rola. Konsulta jest organem doradczym Kardynała Wielkiego Mistrza. Nie jest organem decyzyjnym, ale jej propozycje włączane są w proces decyzyjny dotyczący najważniejszych zagadnień związanych z Zakonem.

• 2. Członkowie. W skład Konsulty z urzędu wchodzą następujący członkowie:
  • Wielki Przeor
  • Asesor
  • Członkowie Wielkiego Magisterium
  • Zwierzchnicy i Delegaci Magistralni
  • Przedstawiciel Sekretariatu Stanu
  • Przedstawiciel Kongregacji ds. Kościołów Wschodnich

• 3. Pozostali członkowie. Kardynał Wielki Mistrz w porozumieniu z Gubernatorem Generalnym, może mianować innych członków, doradców i obserwatorów, poza członkami
  z urzędu wymienionymi w poprzednim paragrafie.

• 4. Posiedzenia plenarne. Kardynał Wielki Mistrz zwołuje Konsultę, zatwierdza porządek obrad zaproponowany przez Prezydium Wielkiego Magisterium i przewodniczy jej obradom plenarnym. Gubernator Generalny prowadzi posiedzenia Konsulty. Posiedzenia są zwoływane przez Kardynała Wielkiego Mistrza przynajmniej raz na cztery lata, a także zawsze wtedy, gdy uzna on to za stosowne.

• 5. Posiedzenia regionalne. Wice Gubernator Generalny odpowiedzialny za region, na określonym obszarze geograficznym lub Gubernator Generalny mogą zwoływać
  i przewodniczyć lokalnym posiedzeniom Zwierzchników i Delegatów Magistralnych,
  z udziałem innych ewentualnych członków Zakonu.

Posiedzenia mają na celu umożliwić Zwierzchnikom i Delegatom Magistralnym omówienie
i przeanalizowanie w swoim gronie, przy udziale centralnych władz Zakonu, wspólnych spraw i zagadnień.

Artykuł 18

Komisja Duchowa

 

• 1. Zadania. Komisja Duchowa jest ciałem doradczym Zakonu, którego zadaniem jest doradzać i służyć pomocą Kardynałowi Wielkiemu Mistrzowi oraz Wielkiemu Magisterium
  w rozwoju duchowości w Zakonie i upowszechnianiu praktyki życia chrześcijańskiego wśród jego członków.

• 2. Członkowie. Kardynał Wielki Mistrz, w porozumieniu z Gubernatorem Generalnym mianuje członków Komisji Duchowej, z których dwóch musi być członkami Wielkiego Magisterium, poza Ceremoniarzem i Opiekunem Duchowym Zakonu, który z urzędu jest jej Przewodniczącym.

Artykuł 19

Komisja Ekonomiczna

• 1. Zadania. Komisja Ekonomiczna jest organem doradczym Zakonu, którego zadaniem jest doradzać i służyć pomocą Wielkiemu Magisterium w kontroli zarządzania finansami Instytucji, w tym w sprawach nabywania, posiadania, zarządzania i zbywania mienia Zakonu, a także w ocenie ryzyka. Zadaniem Komisji Ekonomicznej jest również dokonywanie rocznego przeglądu budżetu Zakonu i sprawozdań finansowych.

• 2. Członkowie. Kardynał Wielki Mistrz, w porozumieniu z Gubernatorem Generalnym, mianuje członków KomisjiEkonomicznej, z których dwóch musi być członkami Wielkiego Magisterium, poza Skarbnikiem Zakonu, który z urzędu jest jej Przewodniczącym. Członkowie Komisji powinni być ekspertami w dziedzinie finansów i prawa cywilnego.

Artykuł 20

Komisja ds. Ziemi Świętej

• 1. Zadania. Komisja ds. Ziemi Świętej jest organem doradczym Zakonu, którego zadaniem jest doradzać i służyć pomocą Wielkiemu Magisterium w badaniu, ocenie (w szczególności poprzez wizyty na miejscu) projektów w Ziemi Świętej, o których finansowanie zwrócono się do Zakonu i ewentualnie przedstawiać propozycje ich wyboru. Komisja nadzoruje stan projektów w realizacji i projektów już zakończonych i zdaje z tego sprawozdanie.

• 2. Członkowie. Kardynał Wielki Mistrz, w porozumieniu z Gubernatorem Generalnym, mianuje członków Komisji ds. Ziemi Świętej. Składa się ona z trzech członków, z których jeden musi być członkiem Wielkiego Magisterium i jako taki sprawować funkcję jej Przewodniczącego.

Artykuł 21

Komisja ds. Nominacji

 

• 1. Zadania. Komisja ds. Nominacji jest organem doradczym Zakonu, którego zadaniem jest badanie, rozpatrywanie i przedkładanie do zatwierdzenia Kardynałowi Wielkiemu Mistrzowi wniosków o przyjęcie i propozycje promocji w Zakonie.

• 2. Członkowie. Kardynał Wielki Mistrz, w porozumieniu z Gubernatorem Generalnym, mianuje członków Komisji, z których dwóch musi być członkami Wielkiego Magisterium, poza Kanclerzem Zakonu, który z urzędu jest jej Przewodniczącym.

Artykuł 22

Komisje tymczasowe

• 1. Powołanie. Kardynał Wielki Mistrz, w porozumieniu z Gubernatorem Generalnym, może powoływać w określonych celach Komisje tymczasowe pełniące funkcję doradczą.. 

• 2. Członkowie. Kardynał Wielki Mistrz, w porozumieniu z Gubernatorem Generalnym, mianuje członków Komisji tymczasowych. Osoba, która przewodniczy każdej z tych Komisji musi być wyznaczona spomiędzy członków Wielkiego Magisterium.

• 3. Czas funkcjonowania. Czas funkcjonowania Komisji ustala Kardynał Wielki Mistrz
  i zwykle wynosi on nie więcej niż trzy lata.

Artykuł 23

Konsultanci

Kardynał Wielki Mistrz, w porozumieniu z Gubernatorem Generalnym, może powołać Konsultantów dla każdego z zarządczych lub doradczych organów Zakonu. Konsultanci pełnią swoją funkcję do czasu ustania okoliczności, które warunkowały ich powołanie.

Artykuł 24

Budżet i Sprawozdania finansowe Zakonu

• 1. Budżet. Skarbnik Zakonu sporządza roczny budżet, który bada Komisja Finansowa
  i weryfikuje Prezydium Wielkiego Magisterium. Budżet jest przedstawiany Wielkiemu Magisterium do ostatecznego zatwierdzenia.

• 2. Sprawozdania finansowe. Roczne sprawozdania finansowe Zakonu są przygotowywane przez Skarbnika, badane przez Komisję Finansową, sprawdzane przez Prezydium Wielkiego Magisterium, przedstawione do weryfikacji profesjonalnych i niezależnych audytorów
  i przesyłane do Wielkiego Magisterium wraz z pisemnym sprawozdaniem sporządzonym przez tych ostatnich.

• 3. Budżet i roczne sprawozdania finansowe, po ich zatwierdzeniu przez Wielkie Magisterium są przedkładane Sekretariatowi Stanu za pośrednictwem Wielkiego Mistrza.

 

ROZDZIAŁ VI

ORGANIZACJA I ZARZĄDZANIE POZA SIEDZIBĄ ZAKONU

 

Artykuł 25

Zwierzchnictwa i Delegatury Magistralne

 

• 1. Charakter. Życie Zakonu toczy się w jego zamiejscowych strukturach, które noszą nazwę Zwierzchnictw i to w tych organizacjach formowani są wybrani kandydaci. Wewnątrz tych struktur kultywuje się i rozwija duchowość Zakonu, która odnawia się w braterstwie i miłości jednoczących jego członków. Dają im oni widoczne świadectwo w społeczności, w której żyją.

• 2 Powołanie. Prawo do ustanowienia, podziału, połączenia lub zmiany jurysdykcji terytorialnej Zwierzchnictw należy wyłącznie do Kardynała Wielkiego Mistrza i jest wdrażane w porozumieniu z Prezydium Wielkiego Magisterium. Przed ustanowieniem Zwierzchnictwa konieczne jest uzyskanie pisemnej zgody Ordynariusza Diecezjalnego lub Konferencji Episkopatu, na terenie których będzie ono ustanowione.

W ten sam sposób, na wspólną propozycję Zwierzchnika i Wielkiego Przeora Zwierzchnictwa, za zgodą Ordynariusza danego miejsca, w ramach każdego z nich mogą być tworzone Sekcje Zwierzchnictw, które z kolei mogą być podzielone na Delegatury Lokalne.

Kardynał Wielki Mistrz, z poważnych i uzasadnionych przyczyn, po konsultacji z Prezydium Wielkiego Magisterium może rozwiązać Zwierzchnictwo.

• 3. Terytorium. Tam, gdzie to możliwe, granice geograficzne Zwierzchnictw, Sekcji
  i Delegacji Lokalnych powinny odpowiadać swoim zasięgiem terytorialnym Konferencjom Episkopatu, archidiecezjom i poszczególnym Kościołom.

• 4. Organizacja szczegółowa. Zwierzchnictwa mogą następnie być organizowane w zgodzie ze zwyczajami Kościoła lokalnego i przepisami prawa cywilnego miejsc, w których działają, pod warunkiem, że te zwyczaje i przepisy są zgodne z Prawem kanonicznym, Statutem
  i Regulaminem Generalnym Zakonu; ich organizacja wymaga akceptacji Gubernatora Generalnego, po uprzednim wysłuchaniu opinii wyrażonej przez Prezydium Wielkiego Magisterium.

• 5. Delegatury Magistralne. Implementacja Zakonu na obszarze geograficznym, na którym nie był on dotychczas obecny lub przyznanie autonomii Sekcji wcześniej będącej częścią Zwierzchnictwa, następuje przede wszystkim poprzez utworzenie Delegatury Magistralnej. Może ona uzyskać status Zwierzchnictwa, gdy osiągnie określony minimalny czas istnienia oraz określoną liczbę członków, przewidziane w Regulaminie Generalnym.

Postanowienia Statutu i Regulaminu Generalnego Zakonu dotyczące Zwierzchnictw
i Zwierzchników mają zastosowanie także w przypadku Delegatur Magistralnych, chyba że
w sposób oczywisty stanowią inaczej.

Artykuł 26

Zwierzchnicy

• 1. Powołanie. Zwierzchników, spośród świeckich członków Zakonu, mianuje Kardynał Wielki Mistrz, w porozumieniu z Gubernatorem Generalnym, po konsultacji z Prezydium Wielkiego Magisterium i władzami lokalnego Kościoła. Zwierzchnicy pełnią swoją funkcję przez cztery lata; ich mandat może zostać odnowiony tylko jeden raz.

Kardynał Wielki Mistrz, w porozumieniu z Gubernatorem Generalnym, z ważnych
i uzasadnionych powodów, po konsultacji z Prezydium Wielkiego Magisterium może odwołać nominację Zwierzchnika w trybie przewidzianym w art. 39 niniejszego Statutu.

• 2. Zadania. Zwierzchnicy kierują powierzonymi im Zwierzchnictwami w duchu służby, sprawując władzę zgodnie z przepisami Prawa kanonicznego, Statutu i Regulaminu Generalnego Zakonu.

Zwierzchnicy są odpowiedzialni za życie, rozwój duchowy i działalność swoich Zwierzchnictw; wybór kandydatów; ustawiczne formowanie swoich członków; kontakty z lokalną Hierarchią i duchową wspólnotą członków; zbiórkę funduszy przeznaczonych na pomoc charytatywną na rzecz Ziemi Świętej; organizowanie corocznych spotkań wszystkich członków; prawidłowe przestrzeganie Statutu i Regulaminu Generalnego Zakonu, dyrektyw Kardynała Wielkiego Mistrza, Wielkiego Magisterium i Gubernatora Generalnego.

Do nich należy reprezentowanie swoich Zwierzchnictw przed władzami lokalnymi, kościelnymi i świeckimi.

• 3. Współpracownicy. Zwierzchnicy są wspomagani w wykonywaniu swoich zadań, przez Wielkiego Przeora Zwierzchnictwa i przez Radę Zwierzchnictwa, której przewodniczą.

• 4. Regent. Regent może zostać mianowany spośród członków Zakonu przez Kardynała Wielkiego Mistrza, w porozumieniu z Gubernatorem Generalnym, po konsultacji z Prezydium Wielkiego Magisterium, aby czasowo sprawować władzę Zwierzchnika na wypadek śmierci, rezygnacji, niezdolności do działania lub przedłużającej się nieobecność tego ostatniego,
  z ważnych i dobrze uzasadnionych powodów.

• 5. Zarządzanie zasobami. Zwierzchnik, we współpracy ze Skarbnikiem Zwierzchnictwa, jest odpowiedzialny za zarządzanie dobrami materialnymi Zwierzchnictwa, zgodnie
  z przepisami Prawa kanonicznego, Statutu, Regulaminu Generalnego Zakonu oraz prawa cywilnego.

• 6. Sprawozdanie. Zwierzchnik jest zobowiązany przesyłać Gubernatorowi Generalnemu roczne sprawozdanie dotyczące prowadzonej działalności, zarówno w zakresie administracji ogólnej, jak i w zakresie zarządzania zasobami Zwierzchnictwa, jego Sekcji i Delegatur Lokalnych.

Artykuł 27

Wielki Przeor Zwierzchnictwa

• 1. Powołanie. Wielkiego Przeora Zwierzchnictwa, spośród członków Zakonu będących osobami duchownymi, z preferencją, by był to Arcybiskup lub Biskup, mianuje Kardynał Wielki Mistrz, po konsultacji z Asesorem, Generalnym Gubernatorem, Zwierzchnikiem i właściwymi władzami Kościoła lokalnego. Wielki Przeor pełni swoją funkcję przez okres czterech lat; czas ten może zostać przedłużony.

• 2. Zadania. Wielki Przeor wspiera Zwierzchnika i współpracuje z nim w duchowym kierowaniu Zwierzchnictwem; jest duchowym przewodnikiem, wydaje dyspozycje Przeorom Sekcji oraz Delegaturom Lokalnym i czuwa nad ich wykonaniem.

• 3. Koadiutor. Kiedy okoliczności tego wymagają, Kardynał Wielki Mistrz, po uprzedniej konsultacji z Asesorem, Gubernatorem Generalnym, odpowiednim Wielkim Przeorem
  i Zwierzchnikiem, może wyznaczyć Koadiutora do pomocy Wielkiemu Przeorowi Zwierzchnictwa.

Kardynał Wielki Mistrz, z ważnych i uzasadnionych powodów, po konsultacji z Asesorem, Gubernatorem Generalnym, odpowiednim Wielkim Przeorem i po wysłuchaniu opinii Zwierzchnika może odwołać nominację Wielkiego Przeora Koadiutora Zwierzchnictwa.

Artykuł 28

Rada Zwierzchnictwa

 

• 1. Zadania. Rada Zwierzchnictwa jest ciałem doradczym, które wspiera Zwierzchnika
  w kierowaniu Zwierzchnictwem, w szczególności w rozwoju życia duchowego jego członków, w przewodzeniu działalności charytatywnej Zwierzchnictwa oraz w działaniach administracyjnych.

• 2. Członkowie. Zwierzchnicy powołują Radę Zwierzchnictwa, w porozumieniu z Wielkim Przeorem Zwierzchnictwa i za zgodą Prezydium Wielkiego Magisterium, spośród członków Zwierzchnictwa, z których co najmniej trzy czwarte stanowić muszą osoby świeckie, poza następującymi osobami, które uczestniczą w niej z urzędu:

a) Kanclerz Zwierzchnictwa

b) Skarbnik Zwierzchnictwa

c) Sekretarz Zwierzchnictwa

• 3. Zebrania. Zwierzchnik zwołuje i przewodniczy wszystkim posiedzeniom Rady Zwierzchnictwa i ustala porządek obrad. Rada Zwierzchnictwa musi zostać zwołana co najmniej dwa razy w roku a także w każdym przypadku, kiedy Zwierzchnik uzna to za konieczne.

• 4. Odwołanie nominacji. Zwierzchnik, z ważnych i uzasadnionych powodów, po konsultacji z Wielkim Przeorem Zwierzchnictwa i poinformowaniu Prezydium Wielkiego Magisterium, może odwołać nominację jednego lub więcej członków Rady Zwierzchnictwa; jednak odwołanie każdego z jej członków wymaga z urzędu zgody Prezydium Wielkiego Magisterium.

Artykuł 29

Kanclerz Zwierzchnictwa

 

• 1. Powołanie. Kanclerza Zwierzchnictwa spośród świeckich członków Zwierzchnictwa mianuje Zwierzchnik, w porozumieniu z Wielkim Przeorem Zwierzchnictwa i za aprobatą Prezydium Wielkiego Magisterium.

• 2. Zadania. Kanclerz Zwierzchnictwa podlega Zwierzchnikowi i ma za zadanie wspierać go w zarządzaniu Zwierzchnictwem, rozpatrując wnioski o przyjęcie do Zakonu, opiniując działalność poszczególnych członków Zwierzchnictwa i ich ewentualne promocje. Ponadto odpowiada za działania komunikacyjne Zwierzchnictwa.

• 3. Zastępstwo. Kanclerz Zwierzchnictwa może tymczasowo pełnić funkcje Zwierzchnika w przypadku jego śmierci, rezygnacji, niezdolności do działania lub przedłużającej się nieobecności lub w okresie poprzedzającym objęcie funkcji przez nowo mianowanego Zwierzchnika lub Regenta.

Artykuł 30

Skarbnik Zwierzchnictwa

• 1. Powołanie. Skarbnik Zwierzchnictwa jest mianowany przez Zwierzchnika spośród świeckich członków Zakonu, w porozumieniu z Wielkim Przeorem Zwierzchnictwa i za aprobatą Prezydium Wielkiego Magisterium.

• 2. Zadania. Skarbnik Zwierzchnictwa podlega Zwierzchnikowi i odpowiada za sprawy finansowe Zwierzchnictwa. Do jego obowiązków należy zarządzanie nieruchomościami, sporządzanie rocznego budżetu, zarządzanie zasobami majątkowymi zgodnie z zatwierdzonym budżetem; jest również odpowiedzialny za przygotowanie rocznego sprawozdania finansowego Zwierzchnictwa.

Artykuł 31

Sekretarz Zwierzchnictwa

• 1. Powołanie. Sekretarz Zwierzchnictwa jest mianowany przez Zwierzchnika spośród świeckich członków Zwierzchnictwa, w porozumieniu z Wielkim Przeorem Zwierzchnictwa i za aprobatą Prezydium Wielkiego Magisterium.

• 2. Zadania. Sekretarz Zwierzchnictwa podlega Zwierzchnikowi i ma za zadanie rejestrować i archiwizować dokumenty Zwierzchnictwa, przechowywać dane dotyczące członków oraz wspierać Zwierzchnika i Kanclerza Zwierzchnictwa w działaniach administracyjnych.

Artykuł 32

Pozostali członkowie Rady Zwierzchnictwa

Zwierzchnik, w porozumieniu z Wielkim Przeorem Zwierzchnictwa i po poinformowaniu Prezydium Wielkiego Magisterium, może powołać spośród Konsultantów Zwierzchnictwa, innych członków Rady, do wykonywania określonych zadań, które uzna za konieczne.

Artykuł 33

Sekcje i Delegatury Lokalne

• 1. Utworzenie. Na wniosek wspólny Zwierzchnika i Wielkiego Przeora Zwierzchnictwa, za zgodą ordynariusza miejsca, Kardynała Wielkiego Mistrza, w porozumieniu z Gubernatorem Generalnym, po konsultacji z Prezydium Wielkiego Magisterium, może zostać ustanowiony podział Zwierzchnictwa na Sekcje; analogicznie Sekcje mogą być dzielone na Delegatury Lokalne.

• 2. Przewodniczący Sekcji i Delegaci Lokalni. Sekcjami kierują Przewodniczący Sekcji a Delegaturami Lokalnymi Delegaci Lokalni.

Przewodniczący Sekcji są powoływani przez Zwierzchnika, w porozumieniu z Wielkim Przeorem Zwierzchnictwa, po konsultacji z właściwym Ordynariuszem i za aprobatą Prezydium Wielkiego Magisterium. Delegaci Lokalni są powoływani przez Zwierzchnika, w porozumieniu z Przeorem Sekcji oraz Przewodniczącym Sekcji, po zasięgnięciu opinii właściwego Ordynariusza i za aprobatą Prezydium Wielkiego Magisterium.

Zwierzchnik, z ważnych i uzasadnionych powodów, w porozumieniu z Wielkim Przeorem Zwierzchnictwa i Przeorem Sekcji, po poinformowaniu Prezydium Wielkiego Magisterium, może odwołać nominację Przewodniczącego Sekcji; ponadto po uprzedniej konsultacji z Przewodniczącym Sekcji, może odwołać nominację Delegata Lokalnego.

• 3. Regenci Sekcji i Delegatur Lokalnych. Zwierzchnik, w porozumieniu z Wielkim Przeorem Zwierzchnictwa i za zgodą Prezydium Wielkiego Magisterium, można wyznaczyć spośród członków Zwierzchnictwa, Regenta, w celu tymczasowego pełnienia funkcji Przewodniczącego Sekcji lub Delegata Lokalnego, w przypadku jego śmierci, rezygnacji, niezdolności do działania lub przedłużającej się nieobecność.

• 4. Przeorowie Sekcji i Delegatur Lokalnych. Przeorowie Sekcji i Delegatur Lokalnych są mianowani przez Zwierzchnika po zasięgnięciu opinii Ordynariusza o kandydatach i po uzyskaniu aprobaty Prezydium Wielkiego Magisterium i Kardynała Wielkiego Mistrza.

Przeorowie Sekcji i Delegatur Lokalnych współpracują ze swoim Przewodniczącym Sekcji oraz Delegatem Lokalnym i przyjmują rolę duchowych przewodników Sekcji lub Delegatury kierując wszelkimi działaniami religijnymi.

Zwierzchnik, z ważnych i uzasadnionych powodów, w porozumieniu z Wielkim Przeorem Zwierzchnictwa, po poinformowaniu Prezydium Wielkiego Magisterium i Kardynała Wielkiego Mistrza, może odwołać, po uprzednim poinformowaniu Przewodniczącego Sekcji i Przeora Zwierzchnictwa, nominację Przeora Sekcji.

• 5. Rady Sekcji i Delegatur Lokalnych. Rady Sekcji i Delegatur Lokalnych, jeśli są ustanowione, wspierają Przewodniczącego Sekcji lub Delegata Lokalnego w kierowaniu działalnością Sekcji lub Delegatury Lokalnej.

Przewodniczący Sekcji lub Delegat Lokalny, w porozumieniu z Przeorem Sekcji lub Delegatury Lokalnej oraz Zwierzchnikiem, po uprzednim poinformowaniu odpowiednio Arcybiskupa Metropolity lub Ordynariusza Diecezji, określa liczbę członków Sekcji lub Delegatury Lokalnej i powołuje ich na stanowiska po uprzednim poinformowaniu odpowiedniego Ordynariusza Diecezji.

Zwierzchnik, z ważnych i uzasadnionych powodów, po konsultacji z Radą Zwierzchnictwa, w porozumieniu z Wielkim Przeorem Zwierzchnictwa i za zgodą Prezydium Wielkiego Magisterium, może rozwiązać Radę Sekcji. Zgodnie z analogiczną procedurą, Zwierzchnik, również po konsultacji z odpowiednim Przewodniczącym Sekcji, może rozwiązać Radę Delegatury Lokalnej lub odwołać nominację jednego lub więcej jej członków.

 

ROZDZIAŁ V

CZŁONKOWIE

Artykuł 34

Kandydowanie do przyjęcia

• 1.Wybór. Prerogatywa wyboru kandydatów do przyjęcia do Zakonu przede wszystkim należy do Zwierzchników; zadanie to jest realizowane w ścisłej współpracy z Wielkim Przeorem Zwierzchnictwa i Radą Zwierzchnictwa, po konsultacji z odpowiednimi władzami duchownymi. Wykonywanie tego obowiązku obejmuje nie tylko ocenę predyspozycji kandydatów, ale także identyfikację na terytorium Zwierzchnictwa osób spełniających warunki wymagane do przyjęcia do Zakonu - moralne, religijne i osobiste.

• 2. Wymagania. Kandydaci do przyjęcia do Zakonu muszą być katolikami, głęboko oddanymi wierze i o nienagannej postawie moralnej, aktywnie uczestniczącymi w życiu swoich Kościołów lokalnych i hojnie wspierających ich działalność. Poza tym muszą żywić pragnienie intensywnego życia duchowego w łonie Zakonu i uczestnictwa w wypełnianiu jego misji.

• 3.Wniosek. Kandydaci do przyjęcia do Zakonu muszą przedstawić pisemne zobowiązanie, z którego wynika, że ​​są gotowi i wyrażają wolę, aby stać się częścią Zakonu, akceptując wszystkie zobowiązania określone w niniejszym Statucie i Regulaminie Generalnym.

• 4. Okres próbny. Kandydaci do przyjęcia do Zakonu muszą przejść okres próbny trwający zwykle nie krócej niż rok. Okres próbny powinien być nadzorowany przez członka Zakonu
  z potwierdzonym doświadczeniem i odpowiednio długim stażem w Zakonie.

Artykuł 35

Przyjęcia i rezygnacje

• 1. Uprawnione organy. Zwykłe prawo do przyjmowania kandydatów do Zakonu oraz do zorganizowania ich Inwestytury ma Kardynał Wielki Mistrz, zgodnie ze Statutem
  i Regulaminem Generalnym Zakonu. Prawo to zazwyczaj jest wdrażane na wniosek Zwierzchnika, a w wyjątkowych przypadkach na wniosek Wielkiego Magisterium oraz,
  w szczególnych przypadkach, z motu proprio.

• 2. Uprawnienia Patriarchy Wielkiego Przeora. Patriarcha Wielki Przeor ma nadzwyczajne prawo do przyjmowania kandydatów do Zakonu. Ma on prawo przyjąć do Zakonu Kanoników Kapituły Patriarchalnej Bazyliki Grobu Świętego w randze odpowiadającej przynależnej im godności; a także przedstawicieli duchowieństwa świeckiego Obrządku Łacińskiego, zakonników, co do których nie ma żadnych zastrzeżeń ze strony ich przełożonego wyższego szczebla oraz wiernych świeckich, mężczyzn i kobiety. To nadzwyczajne prawo obejmuje osoby duchowne, zakonne i świeckie, zamieszkałe na stałe na terytoriach Patriarchatu Łacińskiego, w szczególności zasłużone temu Patriarchatowi, jego dziełu i instytucjom, Kustodii Ziemi Świętej lub Świętym Miejscom.

Opisane powyżej przyjęcia do Zakonu, dokonane na podstawie mianowania przez Patriarchę Wielkiego Przeora, muszą być przedstawione, wraz z wymaganą dokumentacją, Kardynałowi Wielkiemu Mistrzowi, który je zatwierdza i wydaje stosowny dokument.

• 3. Ceremonia Inwestytury. Celebracje Ceremonii Inwestytury nowych członków Zakonu należą do Kardynała Wielkiego Mistrza; w przypadku jego nieobecności uprawnienie do celebrowania Ceremonii Inwestytury jest delegowane Wielkim Przeorom odpowiednich Zwierzchnictw jako domyślnym pełnomocnikom.

Z kolei Wielcy Przeorowie Zwierzchnictw mogą subdelegować to uprawnienie innym przedstawicielom władzy kościelnej należącym do Zakonu.

• 4. Ustanie członkostwa w Zakonie. Członkowie mogą zrzec się swojej przynależności do Zakonu poprzez złożenie pisemnej rezygnacji swojemu Zwierzchnikowi. Rezygnacja staje się skuteczna w dniu jej otrzymania przez adresata. Skuteczność rezygnacji nie wymaga potwierdzenia przez żadne władze Zakonu.

• 5. Tymczasowe zawieszenie członkostwa. Z zastrzeżeniem postanowień poprzedniego paragrafu, członkowie Zakonu proszeni są o zawieszenie członkostwa w Zakonie do wyjaśnienia sytuacji osobistych, które mogą wyrządzić szkodę Zakonowi.

Artykuł 36

Obowiązki

• 1. Obowiązki ogólne. Członkowie Zakonu zobowiązani są, indywidualnie i zbiorowo, do szczególnie aktywnego udziału w życiu Zakonu, w szczególności zaangażowania w działania mające na celu realizację celów statutowych; do starannego przestrzegania postanowień Statutu i Regulaminu Ogólnego; do dokładnego i wiernego przestrzegania rozporządzeń Kardynała Wielkiego Mistrza, Wielkiego Magisterium, Gubernatora Generalnego i wszystkich innych członków Zakonu upoważnionych do działania w ich imieniu.

• 2. Pielgrzymka. Z wyjątkiem uzasadnionych powodów, członkowie Zakonu muszą udać się na Pielgrzymkę do Ziemi Świętej przynajmniej raz w życiu, najlepiej biorąc udział w pielgrzymce oficjalnie zorganizowanej przez władze centralne lub lokalne Zakonu.

• 3. Działania lokalne. Członkowie Zakonu są powołani do uczestnictwa w życiu Zakonu, w szczególności poprzez udział w celebracjach liturgicznych, wydarzeniach religijnych, działaniach charytatywnych i instytucjonalnych proponowanych przez Zwierzchnika, włączając w to udział w dorocznych zebraniach Zwierzchnictwa, z wyjątkiem sytuacji zaistnienia uzasadnionych powodów absencji.

• 4. Wsparcie finansowe. Członkowie Zakonu są zobowiązani do wniesienia rocznej składki finansowej na rzecz Zakonu, zgodnie z przepisami obowiązującymi w odpowiednich Zwierzchnictwach. Muszą również złożyć ofiary określone i ustalone w momencie ich przyjęcia i podczas kolejnych promocji.

• 5. Zasady postępowania. Członkowie Zakonu muszą powstrzymać się od jakichkolwiek działań lub zachowań, które w ocenie właściwej władzy Zakonu mogą stanowić poważne publiczne naruszenie prawa boskiego lub kościelnego, poważnie zagrażać komunii kościelnej lub w jakikolwiek sposób szkodzić opinii i dobremu imieniu Zakonu.

• 6. Naruszenia. Nieuzasadnione niewypełnienie jednego lub więcej obowiązków określonych w paragrafach 1, 3, 4 i 5 niniejszego rozdziału może skutkować pozbawieniem członkostwa
  w Zakonie.

Artykuł 37

Dobra duchowe

Członkowie Zakonu mogą uzyskać szczególne dobra duchowe zgodnie z postanowieniami Papieża, a opisanymi w Regulaminie Generalnym Zakonu.

Artykuł 38

Promocje

• 1.Uprawnione władze. Prawo do awansowania członków Zakonu na wyższe stopnie należy do Kardynała Wielkiego Mistrza, zgodnie ze Statutem i Regulaminem Generalnym Zakonu; zazwyczaj jest ono wcielane w życie na wniosek Zwierzchnika, wyjątkowo na prośbę Wielkiego Magisterium oraz, w szczególnych przypadkach, z motu proprio.

• 2. Wymagania. Awans członka Zakonu na wyższy stopień powinien następować w wyniku uznania jego stażu, zaangażowania, uczestnictwa i jakości służby zakonnej, jaką pełnił on dotychczas w swojej randze.

• 3. Klasy i stopnie. Zakon składa się z Kawalerów i Dam, którzy są podzieleni na dwie klasy:

A) Klasa Kawalerów Naszyjnika i Dam Naszyjnika. Naszyjnik jest przyznawany najdostojniejszym osobom kościelnym lub świeckim wysokiej rangi. Mają do niego prawo Kardynał Wielki Mistrz i Łaciński Patriarcha Jerozolimy.

B) Klasa Kawalerów i Dam, podzielona na następujące stopnie:

a) Kawalerowie i Damy

b) Komandor i Dama Komandor

c) Wielki Oficer i Dama Komandor z Gwiazdą

d) Kawaler i Dama Wielkiego Krzyża

• 4. Pierwszy stopień. Zwykle kandydat bywa przyjęty do Zakonu w pierwszym stopniu - Kawalera lub Damy.

• 5. Strój kościelny. Charakterystyczny strój Kawalera i Damy składa się z płaszcza z dużym krzyżem i może być noszony wyłącznie podczas tych obrzędów liturgicznych, kiedy jest to wyraźnie wskazane.

• 6. Odznaka stopnia. Każdemu stopniowi są przypisane określone odznaki, zgodnie z obowiązującymi postanowieniami Regulaminu Generalnego.

Artykuł 39

Środki dyscyplinarne

• 1. Środki dyscyplinarne. W przypadku naruszenia obowiązków i powinności wynikających z przynależności do Zakonu, przewidziane są następujące kary:

a) Ostrzeżenie. Zwykle jest wydawane przez Zwierzchnika w formie pisemnej.

b) Zawieszenie. Zwykle jest wydawane przez Kardynała Wielkiego Mistrza, a w niektórych przypadkach szczególnie pilnych i poważnych, przez właściwego Zwierzchnika.

c) Wykluczenie. Kardynał Wielki Mistrz ma prawo, pozbawienia członkostwa w Zakonie z ważnych i uzasadnionych powodów, zgodnie z przepisami Prawa kanonicznego, Statutu
i Regulaminu Generalnego Zakonu. Taka sytuacja ma zazwyczaj miejsce na wniosek Zwierzchnika, wyjątkowo na wniosek Prezydium Wielkiego Magisterium i zawsze po przeprowadzeniu dogłębnego dochodzenia oraz po koniecznej konsultacji z Prezydium Wielkiego Magisterium.

Przyczyną wykluczenia może być naruszenie zobowiązań członków, o których mowa w paragrafach 1, 4, 5 i 6 artykułu 36. Członek, wobec którego prowadzone jest dochodzenie, musi być o tym niezwłocznie poinformowany i dopuszczony do przedstawienia swojej obrony w wyznaczonym i nieprzekraczalnym terminie.

• 2. Poufność. Ani Kardynał Wielki Mistrz ani jakikolwiek inny przedstawiciel władzy upoważniony do działania w jego imieniu nie ma prawa do informowania kogokolwiek innego niż sama zainteresowana strona o powodach podjętego przeciwko niej postępowania dyscyplinarnego.

ROZDZIAŁ VI

ZASADY OGÓLNE

 

Artykuł 40

Okres pełnienia obowiązków i dobrowolność służby

• 1. Okres pełnienia obowiązków. Wszyscy członkowie powołani do pełnienia funkcji w Zakonie pozostają na stanowiskach przez okres czterech lat i mogą być ponownie powołani do pełnienia tychże funkcji tylko jeden raz, chyba że Statut lub Regulamin Generalny Zakonu przewidują inaczej lub w szczególnych przypadkach, gdy takie jest postanowienie Kardynała Wielkiego Mistrza.

W przypadku, gdy stanowisko Zwierzchnika, Delegata Magistralnego, Regenta Zwierzchnictwa lub Delegatury Magistralnej, Przewodniczącego Sekcji lub Delegata Lokalnego zwolni się z jakiegokolwiek powodu, członkowie odpowiednich Rad nie zaprzestają pełnienia swoich obowiązków aż do momentu objęcia wakatu przez następcę: ten ostatni może jednak ponownie powołać ich do sprawowania dotychczasowych funkcji.

• 2. Rezygnacja z pełnionej funkcji. Każdy członek powołany do Zakonu może złożyć w dowolnym momencie swoją rezygnację z pełnienia funkcji, poprzez doręczenie jej na piśmie organowi, który powierzył mu to stanowisko.

• 3. Odwołanie z pełnionej funkcji. Z zastrzeżeniem szczególnych okoliczności związanych ze specyficznym charakterem poszczególnych stanowisk, powody, z których może nastąpić odwołanie z pełnionej funkcji, są takie same, jak wymienione w artykule 39.

• 4. Dobrowolna służba. Wszyscy członkowie Zakonu pełnią swoją służbę dobrowolnie; istnieje jednak możliwość zażądania zwrotu uzasadnionych i udokumentowanych kosztów poniesionych w trakcie wykonywania swoich obowiązków.

Konsultanci niebędący członkami Zakonu i audytorzy mogą otrzymać odpowiednią rekompensatę za swoje usługi, oprócz zwrotu uzasadnionych i udokumentowanych kosztów poniesionych w trakcie wykonywania swoich obowiązków.

• 5. Ograniczenia wiekowe. Żaden członek Zakonu nie może sprawować żadnej funkcji po ukończeniu 75 roku życia. Gdy wymagają tego szczególne okoliczności Wielki Mistrz może udzielać zwolnień indywidualnych od tego warunku.

Artykuł 41

Przywileje i wyróżnienia

 

• 1. Precedencja. Zachowanie precedencji podczas ceremonii i procesji zakonnych zostało uregulowane w przepisach Regulaminu Generalnego Zakonu.

• 2. Wyróżnienia. Szczególnie zasłużonym członkom Zakonu oraz innym zasłużonym osobom, mogą zostać przyznane specjalne wyróżnienia zakonne, zgodnie z zapisami Regulaminu Generalnego Zakonu.

• 3. Dostojnicy Honorowi. Kardynał Wielki Mistrz, po konsultacji z Prezydium Wielkiego Magisterium, może nadać szczególnie zasłużonym członkom Wielkiego Magisterium, Zwierzchnikom i Wielkim Przeorom Zwierzchnictw, na koniec pełnienia ich mandatów, tytuł Honorowy odpowiadający wcześniej sprawowanemu przez nich stanowisku.

Artykuł 42

Insygnia

Zakon posiada własne znaki rozpoznawcze, sztandary, pieczęć, godło oraz przywileje heraldyczne. Zasady ich stosowania zawarte są w Regulaminie Generalnym Zakonu.

Artykuł 43

Przepisy ogólne

• 1. Postanowienia ogólne. Kardynał Wielki Mistrz, po konsultacji z Wielkim Magisterium, może wydać rozporządzenia ogólne uzupełniające Statut Zakonu, pozostające w bezwzględnej zgodzie z jego postanowieniami.

• 2. Przepisy lokalne. Zwierzchnicy, po konsultacji z Prezydium Wielkiego Magisterium, mogą opracować szczegółowe przepisy (mające zastosowanie wyłącznie w granicach terytorialnych ich Zwierzchnictw) jako uzupełnienie Statutu i Regulaminu Generalnego Zakonu. Muszą one pozostawać w zgodzie z przepisami Prawa kanonicznego, Statutu oraz Regulaminu Generalnego Zakonu i wymagają uprzedniego pisemnego zatwierdzenia przez Prezydium Wielkiego Magisterium.

 Artykuł 44

Postanowienia końcowe

Tekst niniejszego Statutu w języku włoskim jest jego jedyną oryginalną wersją o charakterze oficjalnym. W przypadku rozbieżności między tekstem w języku włoskim a tłumaczeniami na inne języki, tekst w języku włoskim jest jedyną obowiązującą wersją i pozostaje jedynym do którego należy się odnosić.

 

 

--ooOoo--

 

Statut OESSH zatwierdzony przez Stolicę Apostolską 11 maja 2020 roku (plik pdf do pobrania)

                                                                                                                                       ******************************

 

 

Odnośnie Regulaminu Generalnego:

 Na Kontynentalnym Zebraniu Zwierzchników i Delagatów Magistralnych z Europy oraz Ameryki Łacińskiej, które odbyło się  w dniach 24 i 25 listopada 2021 roku, Gubernator Generalny Leonardo Visconti di Modrone wyjaśnił:

 Po zatwierdzeniu nowego Statutu w każdy czwartek rano pod przewodnictwem Kardynała Wielkiego Mistrza zbiera się Komisja i stopniowo opracowuje projekt Regulaminu Generalnego. Jest to złożona i odpowiedzialna praca, wymagająca uważnego przestudiowania, które może zająć dużo czasu. Z pewnością przed wejściem w życie tekst ostatecznie zostanie poddany zbiorowej analizie: bowiem intencją Kardynała Wielkiego Mistrza jest zapewnienie wstępnego okresu kilku lat ad experimentum, podczas którego można będzie zgłaszać uwagi i sugestie.    [EJ]